Pojawienie się szkodników w domu lub bliskim otoczeniu siedlisk człowieka nigdy nie należy do spotkań przyjemnych. Drobne owady oraz znacznie większe gryzonie potrafią nie tylko uprzykrzać życie i wywoływać obrzydzenie, ale przede wszystkim mogą stać się źródłem niebezpiecznych chorób. Kontakt z naturą jest przyjemny, o ile nie wiąże się z ryzykiem spędzenia dłuższego czasu w szpitalu i w momencie, gdy nie odbywa się na „naszym terenie”. Dezynfekcja i dezynsekcja terenów zamieszkałych przez człowieka jest naszą specjalnością. Robimy wszystko, by nasi klienci mogli żyć i spać spokojnie, bez nieproszonych intruzów.
Deratyzacja to zabieg polegający na likwidacji gryzoni, które stanowią dziś duży problem zarówno na obszarach rolniczych, jak i w fabrykach i przedsiębiorstwach spożywczych, budynkach mieszkalnych, a nawet w centrach miast.
Zniszczenia powodowane przez gryzonie potrafią być naprawdę rozległe, nawet tam gdzie pozornie nie znajdują się pokłady pożywienia.
- Przegryzione kable,
- zniszczone elewacje budynków,
- zanieczyszczenia będące siedliskiem chorobotwórczych drobnoustrojów
– problem gryzoni może być naprawdę dokuczliwy. Co gorsza, to jeden z tych gatunków zwierząt, które nie mają najmniejszego problemu z przystosowaniem się do nowych warunków życia. Myszy i szczury cechuje niezwykła wytrzymałość, a dzięki szybkiemu procesowi reprodukcji na powiększenie się ich populacji nie trzeba czekać długo. Jedynie specjalistyczna deratyzacja może z powodzeniem pozbyć się tych niewielkich, ale zdecydowanie niebezpiecznych stworzeń.
Podobną sytuację można dziś zaobserwować w kontekście owadów. Zabiegi dezynsekcji pozwalają rozwiązać problem z nieproszonymi owadami zarówno wewnątrz budynków (w mieszkaniach, biurach, galeriach handlowych, czy restauracjach), ale także na otwartej przestrzeni. Owady, choć niewielkich rozmiarów, potrafią być dla człowieka ogromnym zagrożeniem – rozprzestrzeniają choroby, zatruwają żywność, mogą czaić się na ludzką krew i pozostawiać na skórze nieprzyjemne wysypki. A pozbycie się ich na własną rękę to wcale nie taka prosta sprawa. Jedynie skuteczna dezynsekcja przy użyciu specjalistycznych środków może dać gwarancję pozbycia się problemu. Szkodników nieproszonych, grożących swoją obecnością człowiekowi jest oczywiście wiele. Aby nasza firma mogła państwu pomóc, konieczne będzie ich poprawne zidentyfikowanie. Jak rozpoznać, z którym szkodnikiem mamy do czynienia? Przygotowaliśmy krótki poradnik, dzięki któremu sprawa stanie się znacznie łatwiejsza.
Gryzonie
Szczur wędrowny
Aktywny głównie nocą gatunek szczura jest częstym widokiem w miastach i w otoczeniu dużych osiedli zamieszkałych przez ludzi. Szczury wędrowne są doskonałymi kopaczami nor, dlatego często można je spotkać w pobliżu wody (stąd też przydomek „szczura wodnego”). Szczury wędrowne żyją w dużych stadach, więc dostrzeżenie jednego w okolicy zwykle oznacza, że niedaleko znajduje się ich znacznie więcej. Ze względu na swoje umiejętności pływackie, szczury wędrowne zamieszkują zwykle ścieki i studzienki kanalizacyjne, ale lubią także podpiwniczenia. Żywią się właściwie wszystkim, przy czym w miastach ich głównym łupem padają odpadki. Są niebezpieczne, ponieważ potrafią atakować małe zwierzęta, nawet jeśli te są znacznie większe od nich. Zdarzały się również przypadki, gdy szczur wędrowny atakował dzieci. Szczury są odpowiedzialne za:
- rozprzestrzenianie się chorób,
- zanieczyszczanie terenu odchodami,
- naruszanie konstrukcji budynków i infrastruktury oraz elektroniki pojazdów.
Szczur śniady
Gryzoń ten jest nieco mniejszy od pokrewnego szczura wędrownego, jednak szkody które może wyrządzić są równie poważne. Szczur ten jest dość łatwy w identyfikacji, gdyż wyglądem jest bardziej zbliżony do myszy, z długim pokrytym łuskami ogonem i większymi niż u szczura wędrownego uszami. Szczury śniade są doskonałymi wspinaczami, przebywają wyłącznie w pobliżu ludzkich osiedli, zasiedlając strychy, magazyny, poddasza czy hale targowe. O ile szczura wędrownego spotkamy raczej na ziemi, szczury śniade uwielbiają wyższe kondygnacje budynków. Podobnie jak szczury wędrowne, i te polują najczęściej w nocy. Są wszystkożerne i szybko się rozmnażają, a z punktu widzenia człowieka są szkodliwe przede wszystkim ze względu na choroby przenoszone przez odchody (między innymi dżuma). Wbrew popularnego przekonania, szczury są rzadko odpowiedzialne za przenoszenie wścieklizny.
Mysz
Myszy pojawiają się w siedliskach ludzkich głównie jesienią, gdy zaczyna brakować im pożywienia. Aby dotrzeć do zapasów przechowywanych w domach, bardzo często niszczą więc wszystko, co stanie im na drodze – worki, kable, ściany, meble, czy też izolacje budynków są narażone na maleńkie, ale bardzo skuteczne w swoich działaniach szkodniki. Myszy pochłaniają zapasy dość szybko, zanieczyszczając przy tym odchodami obszar na którym przebywają. Poza domostwami, myszy mogą pojawić się również na obszarach polnych, powodując straty w sadach i na polach. Ich obecność może przyczynić się do chorób takich jak salmonella czy żółtaczka, oraz rozprzestrzeniania tasiemca, wesz, pcheł oraz bakterii i drobnoustrojów, szkodliwych zarówno dla ludzi jak i zwierząt hodowlanych. Skuteczna deratyzacja pozwala pozbyć się problemu myszy w domu, jednak należy liczyć się z faktem że są one dość natarczywe i konieczna może być ponowna deratyzacja w kolejnym sezonie.
Owady, pasożyty i drobne szkodniki
Pchła
Maleńkie, bo o długości od 1 do kilku milimetrów pchły to jeden z częściej występujących pasożytów atakujących zarówno ludzi, jak i zwierzęta. Problemy zdrowotne wywoływane przez obecność pcheł to między innymi alergiczne pchle zapalenie skóry, tasiemce psie, oraz anemia u zwierząt. Pchły roznoszą też wiele zarazków chorobotwórczych, odpowiedzialnych za dżumę, tularemię, czy wąglik. W ramach profilaktyki zaleca się częste odkurzanie i stosowanie wobec zwierząt środków przeciwpchelnych, jednak początkowa dezynsekcja będzie niezbędna do ich całkowitego wytępienia. Zarażenie zwierzęcia pchłą jest niezwykle proste – wystarczy kontakt z innymi zwierzętami lub po prostu przebywanie na terenach trawiastych, dlatego też owady te nieustannie powracają.
Kleszcz
Ten niewielki pajęczak to jeden z najgroźniejszych dla człowieka i zwierząt gatunków ze swojej rodziny. Kleszcze są pasożytami żywiącymi się krwią człowieka i zwierząt, a ich ugryzienie może być źródłem wielu nieuleczalnych chorób. Kleszcze atakują dziś niemalże wszędzie, choć początkowo przypisywano je wyłącznie do lasów liściastych. Dziś zamieszkują drzewa w lasach i parkach, wyższe partie traw i krzewów, a nawet przydomowe trawniki. Ugryzienie kleszcza może przyczynić się do rozwoju odkleszczowego zapalenia mózgu, boreliozy oraz gorączki krwotocznej. Aby unikać ugryzień, przed każdym wyjściem na świeże powietrze w miesiącach ciepłych warto spryskać się preparatami odstraszającymi kleszcze, a po powrocie dokładnie obejrzeć ciało i wytrzepać ubrania. Kleszcze mogą zagnieździć się w szwach ubrań i zaatakować nawet po kilku dniach!
Meszka
Kolejny bardzo irytujący dla człowieka owad to meszka, której obecność nasiliła się znacząco w ostatnich latach. Ludzie obawiają się meszek, ponieważ ich ślina jest silnie toksyczna i powoduje trudno gojące się ranki. Meszki są niewielkie (od 3 do 6 mm długości) i bardzo szybkie, przez co trudne do zabicia lub wypędzenia na własną rękę. Ukąszenia meszek są bardziej bolesne niż ukąszenia komarów.
Komar
Wyposażone w aparat kłująco-ssący owady to popularny widok szczególnie latem, w okolicach terenów wilgotnych i podmokłych. Komary atakują zarówno ludzi, jak i zwierzęta, przy czym bardziej niebezpieczne są samice komarów, które wymagają ludzkiej krwi do pobudzenia procesu rozmnażania się. W ramach odkomarzania samice wabi zwiększone stężenie dwutlenku węgla w wydychanym powietrzu oraz kwas mlekowy i inne składniki potu. Z tego względu najbardziej narażonymi na ukąszenia komarów są młodzi mężczyźni, dzieci oraz kobiety w okresie owulacji. Komary mogą przenosić różne choroby, między innymi malarię oraz gorączkę denga.
Mole ubraniowe i mole spożywcze
Zarówno mole ubraniowe, jak i mole spożywcze to małe motyle nocne o słomkowej lub żółtobrązowej barwie. Te pierwsze są nieco krótsze, o długości do 11 mm. Żywią się głównie materiałami bawełnianymi, moherowymi, i futrzanymi oraz dywanami, piórami i tkaninami sztucznymi. Samice składają około 50-60 jaj, z których po 4-10 dniach wykluwają się larwy. Wyplenienie moli ubraniowych (włosienniczków) z mieszkania jest niezwykle trudne.
Ich kuzyni, mole żywieniowe żerują głównie na suchych pokarmach takich jak cukier, kasze, mąka i otręby. Mól żywieniowy osiąga długość do 18 mm, a jego ubarwienie jest żółtawe w górnej części skrzydeł i brunatnoczerwone w pozostałej części. Gąsienice moli spożywczych potrafią przegryzać opakowania z folii, dlatego warto zawsze upewnić się czy mole nie zagnieździły się w pożywieniu przed jego użyciem. Mole spożywcze są dość wytrzymałe na niskie temperatury, więc z powodzeniem przetrwają w chłodnych spiżarniach i piwnicach. Produkty, które zostały zanieczyszczone przez mole nie nadają się do spożycia, choć mogą posłużyć jako karma dla ptaków.
Karaluch (karaczan wschodni)
Szkodnik zasiedlający kuchnie i magazyny, którego główną pożywką są produkty żywnościowe z pewnością nie należy do ulubieńców człowieka. Mówi się, że karaluchy będą w stanie przetrwać nawet apokalipsę, ze względu na ich charakterystyczne pancerzyki. Karaluchy osiągają długość do 3 cm i są koloru od czerwonego do czarnobrązowego. Karaluchy są wszystkożerne, lubią chodzić gromadami, gnieżdżą się w szparach i szczelinach oraz miejscach wilgotnych i mogą przenosić różnorakie choroby wywoływane grzybami, pierwotniakami i bakteriami, na przykład salmonellę, czerwonkę czy tężec. Złe warunki sanitarne w domach są idealnym miejscem do rozwoju karaluchów, więc podstawowym sposobem na ich wytępienie jest dbanie o czystość oraz przeprowadzenie kompleksowej dezynfekcji, która usunie karaluchy.
Prusak (karaczan)
Podobne, choć nieco mniejsze od karaluchów prusaki rozmnażają się bardzo szybko w miejscach o dużej wilgotności. Ich całe populacje są więc częstym zjawiskiem w szpitalach, lokalach gastronomicznych oraz domowych łazienkach. Prusaki mogą zanieczyszczać swoimi odchodami żywność, przenosząc grzyby oraz pleśń i powodując szybkie psucie się pożywienia. Mogą stać się też przyczyną chorób spowodowanych bakteriami, m. in. gruźlicy i biegunki.
Pluskwa
Mały, aczkolwiek bardzo niebezpieczny dla otoczenia człowieka pasożyt żywiący się krwią zwierząt ciepłokrwistych, w tym także ludzi. Jest to owad niezwykle uciążliwy, gdyż potrafi zagnieździć się w materacach łóżek i uaktywniać wyłącznie w nocy, zostawiając po sobie czerwone bąble w miejscach ukąszeń. Zauważenie pluskiew może być w ciągu dnia utrudnione, gdyż to owady nocne, jednak jeśli już znajdziemy ich siedlisko, z pewnością dostrzeżemy że są to żyjątka małe, około 4-6 mm długości i 3 mm szerokości. Ich czerwonobrunatne i spłaszczone ciałko nie zostanie pomylone z żadnym innym owadem. Ich ulubionym schronieniem są meble tapicerowane, boazeria, tapety na ścianach oraz materace łóżek. Tępienie pluskiew nie jest proste i wymaga zintegrowania różnych metod dezynsekcji.
Rybik cukrowy
Jeden z najczęściej dostrzeganych, choć właściwie mało szkodliwych owadów w domostwach. Mały, srebrzysty i bezskrzydły owad o długości około 7-10 mm jest najczęściej spotykany w łazienkach, gdzie panuje idealna dla niego wilgoć i ciepłota. Ulubionym pokarmem rybika cukrowego są wszelkie produkty zawierające skrobię i inne polisacharydy, a więc kleje organiczne, resztki jedzenia oraz cukry. Rybik cukrowy ma też zdolność trawienia celulozy, dlatego jego częstą ofiarą padają książki. Rybiki są odpowiedzialne za zanieczyszczanie żywności i uszkadzanie przedmiotów takich jak książki, jednak nie przenoszą swoją obecnością żadnych chorób, ale mimo to warto zdecydować się na profesjonalne usunięcie rybików.
Szerszeń
Największy z gatunku osowatych owad jest powszechnym widokiem w krajach środkowej Europy. Uwielbia otoczenie ludzi, żywi się owadami, owocami oraz sokami niektórych drzew. Ze względu na to może być uznawany w pewien sposób za owada pożytecznego. Niestety, jego jad jest dla człowieka niebezpieczny, gdyż zawiera znacznie większą dawkę toksyn niż jad os czy pszczół. Choć przypadki zgonów od ugryzienia szerszenia są niezwykle rzadkie, jeśli jad owada trafi na osobę uczuloną, może być on niezwykle szkodliwy i wywołać wstrząs anafilaktyczny. Szerszenia nie trudno rozpoznać – to największy owad z rodziny, ubarwiony w żółto-brunatno-czerwone elementy i czarne pasy na odwłoku.
Osa
Podobnie jak szerszeń, osa jest latającym owadem o jasnożółtym ubarwieniu. Od szerszenia odróżniamy ją po tym, iż jest znacznie mniejsza i posiada charakterystyczne „wcięcie w talii”. Użądlenie osy jest bolesne, ale zazwyczaj nie zagraża życiu człowieka (o ile ten nie jest uczulony). Choć ich obecność jest uciążliwa, osy bywają pożyteczne, unicestwiając między innymi komary, muchy i meszki znajdujące się w otoczeniu człowieka. Osa, której nie drażnimy nie powinna zaatakować.
